Valmiki was een grote wijze en auteur van de Ramayana

Valmiki was een groot wijze en auteur van de Ramayana , een van de twee belangrijkste Sanskriet-epen van het oude India. Hij wordt traditioneel beschouwd als de auteur van de Ramayana, een van de belangrijkste werken uit de hindoeliteratuur. Valmiki wordt ook gecrediteerd voor het schrijven van het eerste boek van de Ramayana, de Bala Kanda.

Valmiki wordt verondersteld te zijn geboren in de Treta Yuga, en er wordt gezegd dat hij de zoon was van een brahmaanse wijze genaamd Prachetas. Hij was een groot toegewijde van Heer Rama en stond bekend om zijn wijsheid en kennis. Hij was ook een volleerd dichter en wordt verondersteld de Ramayana in versvorm te hebben gecomponeerd.

Valmiki staat ook bekend om zijn leringen en om zijn rol in de Mahabharata-oorlog. Hij zou de leraar zijn geweest van Bhishma, de grote krijger van de Pandava's. Er wordt ook gezegd dat hij de leraar was van de grote wijze Vyasa, van wie wordt aangenomen dat hij de Mahabharata heeft geschreven.

Valmiki staat ook bekend om zijn spirituele leringen. Er wordt gezegd dat hij het belang van het leven volgens de Dharma heeft onderwezen en dat hij de eerste was die het concept van karma introduceerde. Hij zou ook de eerste zijn geweest die het concept van Moksha introduceerde, of bevrijding uit de cyclus van geboorte en dood.

Valmiki is een belangrijke figuur in de hindoeïstische mythologie en wordt vereerd als een grote wijze en auteur. Zijn leringen en werken worden nog steeds bestudeerd en gevolgd, en hij is een belangrijk onderdeel van de hindoeïstische cultuur en traditie.

Maharshi Valmiki, de auteur van het grote Indiase epos Ramayana , was een hindoeïstische wijze die leefde rond het begin van het eerste millennium voor Christus. Hij wordt de 'adikavi' genoemd, de oorspronkelijke maker van de hindoeïstische 'loka' - een versvorm waarin de meeste grote heldendichten zoalsRamayana, Mahabharata , Purana's , en andere werken zijn gecomponeerd.

Hoe Valmiki aan zijn naam kwam

Hij was een brahmaan van geboorte en behoorde tot het geslacht van Bhrigu. Het lot stuurde hem naar een familie van rovers die hem grootbrachten. Toevallig contact met de Saptarsis - de Zeven Wijzen en met de wijze Narada veranderde zijn leven. Door de herhaling van Ramanama of de naam Ram bereikte hij de hoogste staat van een 'maharshi' of grote wijze. Omdat er een 'valmika' of een mierenhoop over zijn lichaam was gegroeid tijdens zijn lange periode van soberheid en evenwichtige staat van boetedoening, kwam hij bekend te staan ​​als Valmiki.

De epische visie

Toen de mythische wijze Narada naar zijn hermitage kwam, stelde Valmiki, die hem met gepaste eer ontving, een vraag: wie was een ideale man? Het antwoord kwam van Narada in de vorm vanSamkshepa Ramayanadie de basis vormden waarop het magnifieke gebouw met 24.000 verzen werd gebouwd door Valmiki. Vervolgens, diep ondergedompeld in dit verhaal, vertrok Valmiki met zijn leerling Bharadwaj naar de rivier de Tamasa. De aangename en kalme rivier herinnerde de ziener aan de volwassen en bescheiden kwaliteit van zijn held. Hij visualiseerde de geest van een zuivere en vrome man weerspiegeld in de diepe wateren. Het volgende moment was hij getuige van een harteloze jager die genadeloos een mannelijke vogel doodde die verliefd was op zijn partner.

Het jammerlijke gejammer van het noodlijdende vrouwtje raakte het hart van de wijze zo erg dat hij spontaan een vloek uitsprak over de jager. Deze vloek kwam echter uit zijn mond in de vorm van een 'sloka', een perfect metrische compositie, die de wijze zelf verbaasde: 'Nee - je zult lange tijd geen respect afdwingen in de samenleving omdat je een onschuldige vogel verdiept in liefde'. De wijze was veranderd in een dichter.

Heer Brahma's bevel

Zijn krachtige emoties vonden een even krachtig medium voor hun manifestatie. Het was een spontane uitbarsting van heminnerlijke stemgemotiveerd door goddelijke wil. Toen hij terugkeerde naar zijn hermitage, verscheen Brahma (de God met vier gezichten, de schepper) aan hem en beval hem een ​​episch gedicht te schrijven over het verhaal van Ram, zoals hij het had gehoord van de grote wijze Narada, in zijn pas ontdekte boek. meter. Hij gaf hem ook de zegen van de visioenen van alle incidenten en de onthulling van alle geheimen die verband houden met het verhaal. Dienovereenkomstig componeerde Valmiki het epos, noemde hetDe Ramayana- de weg of het gedrag of het levensverhaal van Ram - het verhaal van Ram's mars op zoek naar waarheid en gerechtigheid.

Maharshi Valmiki, een tijdgenoot van de helden van de Ramayana, geeft heel weinig informatie over zichzelf, aangezien hij een wijze was die zijn leven volledig had gewijd aan contemplatie op God en dienstbaarheid aan de mensheid. De geschiedenis heeft geen verslag van zijn leven, behalve dat hij twee keer kort en bescheiden voorkomt in de loop van het epos dat hij schreef:

Valmiki's cameo in Ramayana

Hij is een van de eerste wijzen wiens hermitage Ram bezoekt samen met zijn vrouw en broer op weg naar Chitrakoot nadat hij Ayodhya heeft verlaten. Valmiki verwelkomt hen met liefde, genegenheid en eerbied en spreekt slechts één woord 'asyatam' uit (ga zitten). Hij voelt zich vereerd als Ram zijn verzoek accepteert en even gaat zitten.

De andere gelegenheid is wanneer Ram Sita verbant, het is Valmiki die haar beschermt en haar tweelingzonen Luv en Kush grootbrengt. Wanneer ze het epische gedicht voordragen in zijn koninklijk hof, nodigt Ram Valmiki uit en vraagt ​​​​hem om Sita mee te nemen, zodat ze haar kuisheid kan bewijzen voor de oudsten en wijzen. Valmiki is beledigd, maar behoudt zijn kalmte en zegt dat Sita zou voldoen aan de wensen van Ram, want hij is haar echtgenoot. Terwijl hij Sita presenteert in de Mandapa (gebedsruimte), spreekt Valmiki woorden uit die de boetedoening en doorzettingsvermogen benadrukken die Valmiki zijn hele leven beoefende.

In Zijn Eigen Woorden

'Ik ben de tiende zoon van de wijze Prachetas. Je behoort tot de grote dynastie van Raghu. Ik kan me niet herinneren dat ik tot nu toe in mijn leven een leugen heb geuit. Ik zeg dat deze twee jongens uw zonen zijn. Ik heb duizenden jaren boete gedaan. Ik zal de vrucht van al mijn boetedoening niet accepteren als er enige smet is in Maithili (Sita). Ik heb nooit enige onedele gedachte gekoesterd, ik heb nooit iemand onrecht aangedaan, en ik heb nooit een vulgair woord gesproken - ik zal er alleen voordeel uit halen als Maithili vrij van zonde is.'

Een echte wijze

Valmiki was echt een Maharshi. I Panduranga Rao beschrijft Valmiki als volgt: 'Hij was zuiverheid, boetedoening, welwillendheid en meditatie gepersonifieerd en het enige object van zijn toewijding en contemplatie was de mens, een man verlaat zijn zelfzuchtige bestaan ​​en leeft voor anderen die zich identificeren met de samengestelde cultuur van de kosmische schepping.' Het enige beschikbare werk van de grote wijze-dichter, The Ramayana, heeft de tijdloze roem van de dichter gevestigd.

Bibliografie

• Makers van Indiase literatuur: Valmikidoor I Panduranga Rao (Sahitya Akademi) 1994
• Studies over Valmiki's Ramayanadoor GS Altekar (Bhandarkar Oriental Research Institute) 1987
• Maharshi Valmikidoor Chalasani Subbaro (Machilipatnam) 1988