Bijbelse engelen: honden likken de zweren van een bedelaar en engelen dragen hem naar de hemel

Dit bijbels verhaal is een van de meest inspirerende en opbeurende verhalen over geloof en vriendelijkheid. Het staat in het boek Lukas 16:19-31. Het verhaal gaat over een bedelaar genaamd Lazarus die erg arm en berooid was. Hij zat onder de zweren en had niemand om voor hem te zorgen. Hij lag aan de poort van het huis van een rijke man, hopend op wat aalmoezen.

De rijke man negeerde Lazarus, maar de honden die door de straten zwierven, likten zijn zweren en troostten hem. Op een dag kwamen engelen uit de hemel neer en droegen Lazarus naar de schoot van Abraham. Dit verhaal is een herinnering aan Gods barmhartigheid en mededogen voor degenen die in nood zijn.

Dit inspirerend verhaal is een geweldige herinnering aan de kracht van geloof en vriendelijkheid. Het is een herinnering dat God er altijd voor ons zal zijn, zelfs in onze donkerste momenten. Het is een herinnering dat zelfs de kleinste daden van vriendelijkheid een verschil kunnen maken in iemands leven. Het is een herinnering dat we altijd vriendelijk en vrijgevig moeten zijn voor mensen in nood.

Dit bijbels verhaal is een geweldige herinnering aan de kracht van geloof en vriendelijkheid. Het is een inspirerend verhaal over hoe Gods liefde en barmhartigheid tot uiting kan komen in zelfs de kleinste daden van vriendelijkheid. Het is een herinnering dat we altijd vriendelijk en vrijgevig moeten zijn voor mensen in nood.

De Bijbelregistreert een verhaal dat Jezus Christus vertelde over contrasterende eeuwige bestemmingen tussen twee mannen die heel verschillende levens op aarde hadden: een arme bedelaar genaamd Lazarus (niet te verwarren met een andere man genaamd Lazarus , die Jezus op wonderbaarlijke wijze uit de dood heeft opgewekt) en de rijke man die weigerde Lazarus te helpen toen hij daartoe de kans kreeg. Terwijl hij op aarde is, vindt Lazarus alleen mededogen van honden , in plaats van van mensen. Maar als hij sterft, stuurt God engelen om Lazarus naar de hemel te dragen, waar hij eeuwige beloningen geniet. Als de rijke man overlijdt, ontdekt hij dat ook zijn lot is gekeerd: hij belandt in de hel. Hier is het verhaal uit Lukas 16:19-31, met commentaar:

Compassie alleen van honden

Jezus begint het verhaal te vertellen in de verzen 19-21: 'Hier was een rijke man die gekleed was in purper en fijn linnen en elke dag in weelde leefde. Bij zijn poort lag een bedelaar genaamd Lazarus, bedekt met zweren en verlangend om te eten wat er van de tafel van de rijke man viel. Zelfs de honden kwamen zijn zweren likken.'

De honden zouden de genezing hebben bevorderd door de wonden van Lazarus te likken, aangezien hondenspeeksel het antibacteriële enzym lysozyme bevat, en het stimuleren van de huid rond de wonden door likken zou de genezende bloedstroom naar het gebied vergroten. Honden likken vaak hun eigen wonden om ze aan te moedigen te genezen. Door de wonden van Lazarus te likken, toonden deze honden medeleven met hem.

Angelic Escorts en praten met Abraham

Het verhaal gaat verder in de verzen 22-26: 'De tijd kwam dat de bedelaar stierf en de engelen hem naar van Abraham kant [hemel]. De rijke man stierf ook en werd begraven. In Hades [de hel], waar hij gekweld werd, keek hij op en zag Abraham ver weg, met Lazarus aan zijn zijde. Dus riep hij hem toe: 'Vader Abraham, heb medelijden met mij en stuur Lazarus om het topje van zijn vinger in water te dopen en mijn tong te verkoelen, want ik lijd pijn in dit vuur.'

Maar Abraham antwoordde: 'Zoon, onthoud dat je tijdens je leven je goede dingen hebt ontvangen, terwijl Lazarus slechte dingen heeft ontvangen, maar nu wordt hij hier getroost en ben je in doodsangst. En naast dit alles is er tussen ons en jou een grote kloof ontstaan, zodat degenen die van hier naar jou willen gaan niet kunnen, noch kan iemand van daar naar ons oversteken.'

De bijbelse profeet Abraham, die lang geleden naar de hemel ging, vertelt Lazarus en de rijke man dat de eeuwige bestemming van mensen definitief is als ze eenmaal zijn bepaald - en niemand kan aannemen dat de omstandigheden van iemands hiernamaals hetzelfde zullen zijn als die in zijn of haar aardse leven.

Noch de rijkdom, noch de sociale positie die een persoon op aarde heeft, bepaalt iemands spirituele positie voor God. Terwijl sommige mensen aannemen dat rijke en bewonderde mensen genieten van Gods zegeningen, zegt Jezus hier dat die veronderstelling verkeerd is. Wat iemands spirituele status bepaalt -- en dus zijn of haar eeuwige bestemming -- is eerder hoe die persoon reageert op Gods liefde, die God vrijelijk aan iedereen op aarde aanbiedt. Lazarus besloot Gods liefde met geloof te beantwoorden, terwijl de rijke man ervoor koos om te reageren door Gods liefde af te wijzen. Het was dus Lazarus die de zegen kreeg om als VIP naar de hemel te gaan, met engelachtige escortes.

Door dit verhaal te vertellen, vraagt ​​Jezus mensen om na te denken over waar ze het meest om geven, en of dat al dan niet eeuwige waarde heeft. Geven ze het meest om hoeveel geld ze hebben, of om wat andere mensen van hen denken? Of vinden ze het belangrijk om dicht bij God te zijn? Degenen die God echt liefhebben, zullen Gods liefde door hun leven laten stromen, wat hen zal motiveren om van mensen te houden door mededogen te tonen aan mensen in nood, zoals Lazarus was toen hij een arme bedelaar was.

Een verzoek dat niet kan worden ingewilligd

Het verhaal eindigt in de verzen 27-31: 'Hij antwoordde: 'Dan smeek ik u, vader, stuur Lazarus naar mijn familie, want ik heb vijf broers. Laat hem hen waarschuwen zodat zij niet ook naar deze plaats van kwelling zullen komen.'

Abraham antwoordde: 'Dat hebben ze Mozes en de profeten; laat ze naar hen luisteren.'

'Nee, vader Abraham,' zei hij, 'maar als iemand van de doden naar hen toe gaat, zullen ze zich bekeren.'

Hij zei tegen hem: 'Als ze niet naar Mozes en de profeten luisteren, zullen ze niet overtuigd zijn, zelfs niet als iemand uit de dood opstaat.''

Hoewel de rijke man hoopt dat zijn vijf broers naar hem zullen luisteren om hen de waarheid over het hiernamaals te vertellen en zich te bekeren en te geloven als ze zien dat hij hen op wonderbaarlijke wijze vanuit de dood bezoekt, is Abraham het daar niet mee eens. Gewoon een wonderbaarlijke ervaring hebben is niet genoeg om opstandige mensen ertoe te brengen zich te bekeren van hun zonden en Gods liefde met geloof te beantwoorden. Abraham zegt dat als de broers van de rijke man niet luisteren naar wat Mozes en andere bijbelse profeten in de Schriften hebben gezegd, ze zelfs door een wonder niet overtuigd zullen worden, omdat ze besloten hebben in rebellie te leven in plaats van God echt te zoeken.