Kreeg Madalyn Murray O'Hair gebed buiten school?
Madalyn Murray O'Hair is een iconisch figuur in de Amerikaanse geschiedenis, bekend om haar activisme in de strijd om gebed uit openbare scholen te verwijderen. In 1963 spande ze een rechtszaak aan tegen het Baltimore City Public School System, wat er uiteindelijk toe leidde dat het Hooggerechtshof oordeelde dat bidden op openbare scholen ongrondwettelijk was.
De impact van de uitspraak
De uitspraak had een grote impact op het Amerikaanse onderwijssysteem, aangezien het effectief een einde maakte aan de praktijk van georganiseerd gebed op openbare scholen. Dit besluit kreeg zowel lof als kritiek van verschillende groepen, maar schiep uiteindelijk een belangrijk precedent voor de scheiding van kerk en staat.
De erfenis van O'Hair
De nalatenschap van O'Hair leeft nog steeds voort, aangezien haar strijd voor religieuze vrijheid een belangrijke factor is in de beslissing van het Hooggerechtshof. Ze wordt herinnerd als een gepassioneerd pleitbezorger voor burgerrechten en religieuze vrijheid, en haar werk heeft een blijvende invloed gehad op het Amerikaanse onderwijssysteem.
Conclusie
Tot slot, Madalyn Murray O'Hair was een sleutelfiguur in de strijd om het gebed uit openbare scholen te verwijderen. Haar rechtszaak tegen het Baltimore City Public School System leidde uiteindelijk tot de uitspraak van het Hooggerechtshof dat bidden op openbare scholen ongrondwettelijk was, en haar nalatenschap leeft vandaag voort als een belangrijke pleitbezorger voor religieuze vrijheid en burgerrechten.
Een uitgesproken atheïst , Madalyn Murray O'Hair, is al lang een voorwerp van haat en angst voor religieus rechts. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze alleen haar de schuld gaven voor de afschaffing van door de staat gesponsorde gebeden en bijbellezingen op openbare scholen. O'Hair zelf heeft zeker niets gedaan om mensen van dat idee te ontmoedigen, en moedigde het zelfs vaak aan.
O'Hair's rol in de ondergang van schoolgebed
De waarheid is dat haar rol in de relevante zaken van het Hooggerechtshof eigenlijk niet zo groot was -- als ze nooit had bestaan of als haar zaak nooit ter sprake was gekomen, zou de uitkomst waarschijnlijk hetzelfde zijn geweest enhet christelijk rechtszou iemand anders hebben moeten zoeken om de rol van hun boeman te spelen.
Met betrekking totschoolgebed, speelde Madalyn Murray O'Hair helemaal geen rol - zelfs geen ondergeschikte. Het besluit dat de staat verbood om specifieke gebeden op openbare scholen te sponsoren, was Engel v. Vitale, beslist in 1962 met 8 tegen 1 stemmen. De mensen die de wetten aanvechten die dergelijke gebeden instelden, waren een mengeling van gelovigen en ongelovigen in New Hyde Park, New York, en O'Hair behoorde niet tot hen.
Uitspraken van het Hooggerechtshof
Een jaar later nam het Hooggerechtshof een beslissing over een aanverwante zaak; de door de staat gesponsorde bijbellezingen die op veel scholen plaatsvonden. De primaire zaak was Abington School District v. Schempp, maar tegelijkertijd werd een andere zaak geconsolideerd, Murray v. Curlett. Het was deze laatste zaak waarbij O'Hair betrokken was, destijds gewoon Madalyn Murray. Haar inspanningen speelden dus een rol bij het voorkomen dat de staat besliste wat voor soort bijbellezingen studenten op openbare scholen zouden hebben; maar zelfs zonder haar zou de Schempp-zaak nog steeds zijn doorgegaan en zou het Hooggerechtshof waarschijnlijk tot dezelfde uitspraak zijn gekomen.
Het hele proces van het verwijderen van officiële religieuze oefeningen van openbare scholen begon veel eerder met de McCollum v. Board of Education-zaak die op 8 maart 1948 werd beslist. Destijds oordeelde het Hooggerechtshof dat openbare scholen in Champaign, Illinois, de scheiding van kerk en staat door religieuze groeperingen toe te staan tijdens de schooldag religieuze lessen te geven aan studenten in de scholen. Het besluit werd in het hele land vastgelegd en de eminente theoloog Reinhold Niebuhr verklaarde dat dit ertoe zou leiden dat openbaar onderwijs volledig seculier zou worden.
Hij had gelijk. Er was een tijd dat het openbaar onderwijs een sterk protestants tintje had, iets dat de zaken erg moeilijk maakte voor katholieken, joden en leden van zowel minderheidsreligies als protestantse minderheidstradities. De geleidelijke verwijdering van deze vooringenomenheid in de tweede helft van de 20e eeuw is een zeer positieve ontwikkeling geweest, omdat het de godsdienstvrijheid van alle openbare scholieren heeft vergroot.
O'Hair versus christelijk rechts
Madalyn Murray O'Hair speelde een rol in dit proces, maar zij was niet de enige of zelfs maar de belangrijkste kracht erachter. Christelijk rechtse klachten over O'Hair stellen hen in staat om de verschillende rechterlijke uitspraken aan te vallen door ze te associëren met atheïsten, nog steeds een van de meest beschimpte groepen in Amerika, zonder ooit te hoeven uitleggen wat er in de eerste plaats mis is met de uitspraken.
Het is vermeldenswaard dat de Amerikaanse advocaat-generaal Kenneth Starr in zijn mislukte argumenten voor het Hooggerechtshof in de zaak Lee v. Weisman openlijk de geldigheid van de Engel-beslissing accepteerde. Toen hij door de rechters werd ondervraagd, verklaarde Starr duidelijk dat gebed in de klas, gedwongen, geleid of goedgekeurd door een leraar, inherent dwingend en ongrondwettelijk is. Mensen die de wet en het principe van religieuze vrijheid begrijpen, beseffen dat het de staat niet is om gebeden of lezingen uit de religieuze geschriften van welke groep dan ook te dicteren, maar veel hiervan is nog niet tot iedereen doorgedrongen.